Sunday, December 18, 2011

ლექსები არქივიდან..

იცი, უთქმელობა მტანჯავს..
ფიცი დამიდია სადღაც,
მიცდის? როგორ?
ნავი მისადგომებს გასცდა..
ვერა, ვერ აგიხნით ამას,
ჩემი უცნაური განცდა..
გულში უსიამოდ გამცრა..
ძაფი,  დღეს ერთობის გაწყდა?!.. 


* * *
ისევ მე მარტო, ფიქრებით დაღალულს,
ამ ცივ დეკემბერში დამწვარს,
სასწაულების მოლოდინში გარინდებულს
ბედი ინტრიგებს მი-ხლართავს
ღამის საათის დარეკვამდე,
პულსი ძლიერად მარტყამს
ერთზე - გაიელვა მონატრებამ,
ორზე-  გაიხსნა ფარდა,
როცა შენსკენ სავალ გზას დავადექი,
მაშინ ისარმაც დაჰკრა..
ფიქრიდან უმალ გამოვეგე,
ღიმილი დილამდე გამყვა.. :)))


ღიმილიან დილას გისურვებთ :) 



იგ 


პოსტი არფერზე და ყველაფერზე

ადამიანებს დროდადრო უჩნდებათ სურვილი თავიაანთი გულის ნადები სხვებს გაუზიარონ. დღეს ასეთ ხასიათზე ვარ, მაგრამ რომ მივიხედ-მოვიხედე ჩემს გარშემო კაციშვილის ჭაჭანება არ იყო, ვინც მოთმინებით მიმისმენდა და კარგ, ჭკვიანურ დარიგებასაც მომცემდა. 
ბლოგი მონოლოგების საწერად არ შემიქმნია, მაგრამ სწორედ აქ, დავწერ, მთელი სამყაროს გავლით მოგაწვდენთ ხმას.
შარშან ამ დროს ბლოგზე წინა საახალწლო განწყობა გუგუნებდა, ბევრი საახალწლო პოსტი დავწერე.. მეც ვისიამოვნე და იმათაც, ვინც წაიკითხა. გასული წლის რეზიუმეც გავაკეთე და ახალ წლის იმედიანი პროგნოზები გაგიზიარეთ..
 წელს ჩემი პასიურობა მე თვითონ მაოცებს. იმის განცდაც კი არ მაქვს, რომ არა თვე, არამედ ერთი მთლიანი წელი გავიდა და უკვე ახალი 2012 წელი იწყება სულ რაღაც 13 დღეში .
ალბათ ბოლო დროს ჩემს ცხოვრებაში განვითარებულმა მოვლენებმა განაპირობა. ერთბაშად გავიზარდე 25 წლის ასაკში, ეს ასე ადვილი ხომ არ გგონიათ? რაოდენ გასაკვირიც უნდა იყოს, აქამდე თავი კიდევ პატარა ნებიერა ბავშვი მეგონა  და ამ როლის თამაშს ვაგრძელებდი, მაგრამ უკვე აღარ გამომივა. კარგი გაკვეთილები ჩამიტარა თავად ამ უცნაურმა ცხოვრებამ, ხანაც საოცრად ტკბილმა და ზოგჯერ აუხსნელად მწარემ.

დავასკვენი, რომ მთავარია შემდეგი:

·         *იყავი გულწრფელი და შენი სიმართლე იქნება შენი ფარი ყველგან და ყველაფერში;
·        *არასდროს იყო გულგრილი შენს ირგვლივ მიმდინარე მოვლების მიმართ, სირაქლემას როლში ყოფნას არ გირჩევთ;
·         *სამართლიანად ნეიტრალური პოზიცია შეინაარჩუნეთ ყოველთვის;
·         *საკუთარ თავს დატეხილი უბედურება/პრობლემა სხვას არასდროს გადააბრალოთ. საკუთარი თავიდან დაიწყეთ ძიება. არ უნდა შეშინდე, პირიქით, ეს გაგაძლიერებს.. 
·         *ცხოვრებაში ჩადენილი შეცდომების ნუ შეგეშინდება. მთავარია აღარ გაიმეორო და ამ ყველაფრიდან გამოცდილება მიიღო;
·         *ეს სიმართლეა და ნუ შემეკამათებით, საკუთარი ყურით გაგონილის დაჯერება უნდა ვისწავლოთ და არა რამდენიმე ადმიანის მიერ გადმოცემული ამბავის; 
·         *ბოდიშის მოხდა უნდა შეძლო, სინანული არასდროს არ არის გვიანი. შეიძლება გაფუჭებულ საქმეს ვეღარა უშველო, მაგრამ მეტჯერ ხომ აღარ წაახდენ რასმე?!;
·         *როდესაც რეალობას ვერ შეცვლი, არსებული სიტუაციის მიმართ დამოკიდებულება უნდა შეიცვალო. სხვანაირად უბრალოდ ვერ იცხოვრებდა ადამიანი.. მიკვირს, მაგრამ ასეა მოწყობილი ღვთისაგან, ყველაფერს (თითქმის) ეგუება ძე კაცისა; 

კი მიჭირს დღემდე რაღაცეების/ვიღაცეებს თვალი გავუსწორო ისე, როგორხ საჭიროა, მაგრამ ვცდილობ და გამომივა;
·         *თავში არ უნდა აგივარდეს არაფერი, არც საზოგადოებრივი პრივილეგია და არც საკუთარი შესაძლებლობებით მიღწეული (კიდევ კარგი ბატონ-ყმობა გადავარდა დიდი ხნის წინ, თორემ რა გვეშველებოდა: ვაი) 
·         *ძალა, მართლა ერთობაშია J  და უნდა გწამდეს და გჯეროდეს- თუ მართლა მთელი გულით მოინდომებს ადამიანი, ყველაფერი შესაძელბელიაო
ახალი არაფერი დამიწერია, ისედაც ბევრჯერ გაგონილი, დაწერილი თუ მოყოლილია ამაზე კარგად და ხატოვნად..  უბრალოდ, მთავარი ის არის, რომ გვახსოვდეს ეს ყოველივე!!
ჩემი გადმოსახედაიდან ვამბობ: “ვარდისფერი სათვალიდან სამყაროს ცქერა შიშველი ხელებით უბრალოდ ძნელი ყოფილა.
 ხვალ უკეთესი დღე გათენდება და ერთი სული მაქვს ეს 2011 წელი გავიდეს, წავიდეს, მოშორდეს :)

პ.ს. არასდრის მითხოვია თქვენთვის, ვინც შემოდიხართ/მოხვდებით შემთხვევით თუ გააზრებულად/ ბლოგ "Across the universe"-ზე, ახლა   გთხოვთ, მიაწერეთ კომენტარი ამ  პოსტის ჩაკითხვისას. მაინტერესებს რამე ხომ არ გამომრჩა, კიდევ რა არის მნიშვნელოვანი..  :) 





მადლობა 
იგ 
18/12/2011