ისევ ახლიდან
დავითვლი დღეებს,
წუთებს და წამებს,
შემოდგომამდე
ფიქრებს დავსერავ,
სანთლებს დავანთებ,
ვილოცებ ბეევრს.
სიტყვებს დავაწყობ
შენთვის ბგერებად..
ნუთუ მართლდება
ჩემი სიზმარი
და ტკბილ ოცნებად არ დაბერდება.
გრძნობა უთქმელი,
შორი, ულევი
ჩემს გულს ძალიან
სწრაფად ედება..
და კვლავ ავიღე
ხელში კალამი,
ფურცელზე ვტოვებ
სულის ანაბეჭდს,
მესმის სიჩუმე
სევდის და მოლოდინი
შემოდგომამდე
რომ გამაოცებს.
იგ
29 აპრილი,
2012 წელი
No comments:
Post a Comment