გავიდა დღე, არა ერთი,
დრო მიაქვს წლებს, თვეებს,
დილით ყოველთვის ამოვა მზე,
მაინც ვიპოვი მე ჩემს ნატვრის ხეს..
ვგრძნობ შენს შორეულ ნაკვალევს,
გაფიცებ ფიქრებს, ნაწამებს..
ოქროს ძაფებით შემიკრავ ნაწნავებს?
ჩემი იდუმალი თანამგზავრი ხარ,
სულ რომ თან დამდევ და სულ მაოცებ,
ერთხელ იქნება მართლა გაკოცებ..
მერე რას იზამ, არ გამაოცებ?!
ჩემი იდუმალი თანამგზავრი ხარ...
იგ
27/09
0:44
No comments:
Post a Comment