ღვთის უკეთესი კი არა იქნებოდა რა..
ამბავი, რომელსაც მე მოგიყვებით დედამიწის აღმოსავლეთ ნაწილში, ყველაზე ლამაზ და ჯადოსნურ მხარეში, ყვავილების ქვეყანაში დაიწყო, გრძელდება და გაგრძელდება მუდამ, თუ კი პატარებს და დიდებსაც ზღაპრები ეყვარება...
გამოხდა ხანი და მოხდა სასწაული.. ხანში შესულ მებაღეებს ბუნებამ საჩუქარი უბოძა პატარა გოგონას სახით. თეთრი ფითქინა არსება, ატმის ყვავილივით ვარდისფერი პაწია ტუჩებით კალათიდან უღიმოდა მათ.. გაიხარა ყვავილების სამეფომ.. ზეიმები გაიმართა მრავალი.. გოგონა იზრდებოდა და მშვენდებოდა.
ყვავლების დედოფალას ეძახდნენ.. სათნო და კეთილი ბავშვი იყო ბუნებითაც.. მის გამოჩენაზე ვარდები საოცარ სურნელს აფრქვევდნენ და თავს ხრიდნენ.. მშობლები შეხაროდნენ ასულს და განგებას მადლობას წირავდნენ.. ამ ამბიდან გავიდა 16 წელი.. მებაღე და მისი მეუღლე უკვე ღრმა მოხუცებულობას ესტუმრნენ..
ერთ მშვენიერ დღეს ხმა გავარდა ქალაქში, ვიღაც უცხო ჭაბუკმა გადაკვეთა მათი ქვეყნის საზღვარი.. თან ამბობდნენ, თეთრ რაშზეა ამხედრებული, დაჰქრის და საოცარ ზღაპრებს ყვებაო.. სინამდვილეში ეს ჭაბუკის მოჯადოებული ზღაპართ ქვეყნის უფლისწული გახლდათ. ბედისწერამ ყვავილების სამყაროში მოახვედრა.. მას სჯეროდა, რომ სწორედ აქ იპოვიდა ისეთ ადამიანს, რომელიც დაეხმარებოდა თავისი სამეფოს დაბრუნებაში.
სტუმართმოყვარე მებაღემ უმასპინძლა მისი ქვეყნის სტუმარ ჭაბუკს.. უფლისწულს თვალი მოსჭრა ყვავილების დედოფალამ.. დედოფალი გახდა მისი ზღაპრების მსმენელი და სწორედ აქ დაიბადა ის მრავალი ზღაპარი თუ მითი, რომელიც ასე გვიყვარს ჩვენ და დიდი განცდითა და სიხარულით ვკითხულობთ ან ვუსმენთ..
 |
ჭირი იქა, ლხინი აქა, ქატო იქა, ფქვილი აქა..
"თქვენთვის მეზღაპრე დღეს მე ვიქნები,
მყავს ფერიები, შორს ჩვენგან ჭინკები ,
ბოროტებაზე სიკეთე მძლავორბს,
ჩვენი ცხოვრებაც ამასვე ამბობს.. "
იგ, 15/08. 20:17
No comments:
Post a Comment