მინდა, ვიღაცა მელოდეს სადღაც..

მოგესალმებით ყველას..

დიდი ხანია აღარ დამიწერია ჩემს ბლოგზე, მომნატრებია აქაურობა.. ამასობაში ზაფხული ვიგრძენი, თუმცა ივლისის სიცხეში მე მაინც "მგრილა"..
ჰოო, რაზე მინდოდა დამეწერა.. ამ ბოლო დროს, დროს "ვინახავ" ხოლმე წიგნის წასაკითხად. განსაკუთრებით თანამედროვე მწერლებს მივეძალე(დედაჩემი იტყოდა, რას ამბობ, რაც ძველი იყო ყველა წაიკითხეო.. ყველა არა, მაგრამ რაც წაკითხული უნდა ჰქონდეს ადამიანს, თამამად ვაცხადებ, წაკითხული მაქვს უმეტესობა).
თანამდეროვე მწერალთა სიაში კი განსაკუთრებით პოპულარობით სარგებლოს ანა გავალდა, ფრანგი მწერალი ქალი.. დაიბადა 1970 წელს პარიზში. მან კლასიკური ლიტერატურული განათლება ჯერ პანსიონში, შემდეგ კი სორბონის უნივერსიტეტში მიიღო. გავალდას წარმატებული სამწერლობო კარიერა 1999 წელს დაიწყო, როდესაც ის FRANCE INTER–ის ლაურეატი გახდა კონკურსში “ყველაზე ლამაზი წერილი სიყვარულზე”. მას შემდეგ მან არაერთ კონკურსში მიიღო მონაწილეობა, რაც დაგვირგვინდა RTL–ის გრანპრით ნოველების კრებულისათვის “მინდა, ვიღაც მელოდეს სადღაც”, ასევე კრებული დაჯილდოვდა ARIAL-ის გრანპრით.

მისი წიგნი , "მინდა, ვიღაც მელოდეს სადღაც“ კი საკმაოდ მოთხონადია თბილისის წიგნების მაღაზიაში. წიგნმა დამაინტერესა და მეც ვიყიდე. პატარა ტანის წიგნი სასიამობნოდ წასაკითხი აღმოჩნდა. დიდად კი ვერ დაიკვეხნის თავისი ლიტერატურული მნიშვნელობით, მაგრამ თანამედროვე ფრანგების სევდიანი, მხიარული, უიღბლო თუ ბედნიერი ისტორიებია.. მოთხრობები "სკეჩებივითაა" და ერთი ამოსუნთქვით იკითხება.. წიგნების მაღაზიიდან გამოვედი თუ არა(ტერიტორია ვერა) დავიწყე კითხვა, სახლში მისული არ ვიყავი, უკვე დამთავრებული მქონდა (ტერიტორია- ჩუღურეთი).

მოთხრობები პირველ პირშია დაწერილი, ნაწერი სადაა და გასაგები.

სხვადასხვა ისტორიები ენაცვლება ერთმანეთს და ვერც კი ხვდებით, დრო როგორ გადის ..

მაგალითად: ერთი იმ გოგოს ხვდება, რომელიც წლების განმავლობაში ეგონა, რომ მისი ცხოვრებიდან იყო გასული, მეორე უნებლიედ ხდება სხვათა უბედურების მიზეზი, ჯარისკაცი კიდევ იმას ხვდება, რომ რისთვისაც ბევრს იბრძვი, რაც ასე ოცნებად გეჩვენება შეიძლება ისეთი აღარ აღმოჩნდეს – დრო გავიდა და შეიცვალა. მის ცხოვრებაში კიდევ ქარვა შემოდის და ხვდება, რომ ეს ერთადერთი გადარჩენის გზაა.

ყველა მათგანში არის რაღაც საერთო, ღრმა სულიერი სამყარო. პრაგმატულ და რაციონალურ სამყაროშიც არიან ასეთი მგრძნობიარე ადამიანები. მკითხველზე მათი ისტორიები ემოციურად მოქმედებს.

აღსანიშნავია, რომ ეს წიგნი საფრანგეთში ბესტსელერი გახდა და 27 ენაზეც ითარგმნა..

გირჩევთ, აჰყვეთ თანამედროვეობას და ანა გავალდას გაეცანით..

წიგნიში საინტერესო ციტატებია, აი ისეთი, რო გონებაში ჩაგრჩება კიდეც:


1. ჩემმა “მოჩვენებითმა ცხოვრებამ” თავი დამანება და მომცა უფლება, ბედნიერი ვყოფილიყავი;

2. ის ბიჭი უფრო გულჩვილი არლეკინო იყო, ვიდრე golden boy;

3. ერთბაშად, ერთი დარტყნით მიბრუნდება მთელი ჩემი გონიერება;

4. მასაც "არ უნდოდა ეტირა. უბრალოდ ეშინოდა არ დამსხვრეულიყო და არ ეტირა შინაგანი სიკვდილის გამო"

5. ასეთიც ბევრი შემხვედრია: "არ იცის რა სურს ცხოვრებაში და მუდამ თან დაათევს ბანალურობას"

6. "ჩემი მეორე ნახევარი, რომელსაც ჩემი სისუსტის გამო ერთ დღეს ცოლად გავყევი"- ამის მეც მეშინია..

7. ზოგჯერ ასეთი შეგრძენაბ მეც მაქვს ხოლმე გავალდას გმირებისა არ იყოს: "ისეთი შეგრძნება, მაქვს როგორც დამწყებ პარიკმახერს, რომელმაც წინასწარ იცის, რომ მისი გაკეთებული ვარცხნილობა არ ივარგებს".

8. და ბოლოს: "ნუ შემიყვარებთ ჩემი დიდი მკერდის გამო, გიყვარდეთ ჩემი სუბსტანციის არსი" =)

გთავაზობთ მწერლის პორტრეტსაც..


Anna Gavalda


 














იგ
ივლისი, 2011