მადლობა თელასს

მადლობა თელასს-მეთქი და რატომ?  შუქი გამითიშეს, თუმცა  სრულიად სამართლიანად.. რა მაგათი ბრალია, მე რ გადავიხადო დროულად, ან გადავიხადო და სხვა აბონენტის ნომერზე? 
და რადგან მედალს ორი მხარე აქვს, უშუქობაშიც არის რაღაც საინტერესო და იდუმალი.. 
ავდექი და ადავშალე წიგნი, სანთლის შუქზე მოვიდნომე სწავლა.. მაგრამ ვინ მაცალა კითხვა, ჩემი ცელქი მუზები დამტრიალებდნენ თავს და ახალ პოსტს ამზადედნენ აქ გამოსაქვეყნებლად ....  მაშ ასე: 



 * * *
სანთლის შუქზე განათებულ წიგნს დავცქერი, 
წიგნი არის ფინანსური აღრიცხვა, 
მოგონებებს ფრთა გაეხსნა ვერ ვერევი,
ჩემი გრძნობა ვერაფერმა აღრიცხა.


ფინჯან ყავას ვეპარები მოკრძალებით,
ენერგია-სითბო თავს რო დამესხა,
სტრიქონები, აბზაცები შორს გარბიან,
ჩემი ფიქრი ისევ მისკენ გამექცა.


ვდგები ნელა, წიგნის კითხვა კვლავ მეძნელა, 
ფუნჯებს დავწვდი, უცებ ხატვა მენელა,
სანთლის შუქზე ირეკლება ჩემი მხარე,
ფანჯრიდან კი მე მიღიმის ისევ მთვარე. 


P.S. რა ვიცი, კარგად ვარ, 
       მყარად ვდგამ ნაბიჯებს,
       სევდიან სტრიქონებს რად ვპოსტავ,     
       მაინც ვერ გავიგეეე .. :)

P.P.S. როცა შუქი ქრება
          რომანტიკა ჩნდება
          გინდა თუ არ გინდა,
         რითმა ტემპში ჯდება.
         მელნის კვალი ფურცელს
უხვად დააჩნდება
თურმე უშუქობას
მოსდევს ლექსის ფარა.
უჰ, რა დრო გასულა
ავდექ ზეზე, კმარა =)  

00:04
იგ, 15/11/2010