15/01

ისევ მუზამ შემაწუხა,
გულმა ლექსის  წერა მთხოვა,
ტანი მიგრძნობს, თოვლი მოვა..

*
ფეხებზე მაცვია თბილი უგები,
ნუგეში ვპოვე მე მეგობრის უბეში.
ისევ შენ გხედავს თვალის გუგები,
მაგრამ ნუ მელი..
*
ამობენ არის,
იტყვიან იყო,
როცა ცხოვრების გზები გაიყო.
მაინც რა იყო?
ბედი არ იყო..
ფიალა მწერლის ცრემლებით გაივსო,
შენი ღიმილი მე არ მაღირსო.
მძულხარ მაისო!

იგ, იანვარი 2011