ეპილოგი

შუაღამე იყინება და ჩემი სანთელი კი იწვის..
 ამ ზამთარსა და სიცივეში 
რა სიყვარული აგტეხიაო,
ვიღაც ხომ იტყვის?
რა იყო, გოგო ვინ შეგყვარებიაო?
ბედი კრიალოსანს ითვლის..
ვინ ვარ რომ გავბედო და 
ვიუბნო სიყვარულზე?
თავხედი თითქმის!


დიახ, დიახ, სწორედაც რომ.. არანაირი უფლება არ მაქვს ვილაპარაკო ჭეშმარიტ სიყვარულზე.. რადგან არა მყვარებია ჭეშმარიტად და ჰაა. აქამდე ზოგიერთი თქვენგანივით ვიყავი, "მხოლოდ ჩემიანები მიყვარდა, და მერე, ჩემთვის მოულოდნელად, სულში გამეფურჩქნა უცნაური ,სიყვარულის მცენარე - აბა, თუ მიხვდებით, რომელი? - ყაყაჩო!- არა, ჩქარა ჭკნება!- ენძელა!- ნაზია ძალზე...- გეორგინი!- გაფოფრილია...- ვარდი?- შაბლონურია...- აბა რა?- და უცებ სულში გამეფურჩქნა უცნაური მცენარე, სიყვარულის კაქტუსი - ეკლიანი და ეკლებიანი, ოღონდ საოცრად ტკბილი იყო მისი მისი ყოველი ჩხვლეტა, და აი ახლაც, თქვენ რომ გიყურებთ, ახლა მჩხვლეტს და რომ იცოდეთ როგორ მიყვარხართ ..." (დოჩანაშვილის "სამოსელი პირველი) .. მაგრამ ზოგჯერ სულაც არაა ტკბილი ამ კაქტუსის ჩხვლეტა.. ეს ეკლები პირდაპირ შხამიანად რო ესობიან ადამიანს..


P.S. ჩვენს ეზოშიც მოვა გაზაფხული, აბა ისე როგორ იქნება ..

P.P.S. არავის არაფერს არ ვუხსნი, უბრალოდ რაღაცნაირად ამოტვიტივდა  თემა.. და ალბათ ისევ ჩაიძირება, იმედია ისე არა, როგორც ტიტანიკი...  :D


იგ, იანვარი 2011