* * *
თბილ ქალაქს ფიფქემბა ათოვა დღეს,
კარგა ხანია ვერ ვხედავ მზეს,
არაფერს ამბობ, ჩუმად ხარ შენც..
ზამთრის სუსხიან ფიქრებს ვსდევ,
ბედი ტიალი სად მიმათრევს?
ალბათ შენგან შორს
და მიტომაც თოვს!
* * *
ქაოსი
და იყო გვიანი,
დღე არა მზიანი,
გზა მეტად მტვრიანი,
თვალები წყლიანი
და სევდიანად მომზირალი.
ბედის ბორბალი?
ეშმაკის ფრთიანი
ტრიალებს, ბზრიალებს,
გულის საგულეს ფრთხიალებს.
ტკივილს არავინ მიამებს,
ვიღაც პირიქით, მიმატებს..
ოდესმე თუ გამიმართლებს?!
იგ, იანვარი 2011
No comments:
Post a Comment