Friday, June 17, 2011

ეს მშვენიერი ცხოვრება (It's a Wonderful Life)

,,ყოველთვის როდესაც ზარი რეკავს,ანგელოზებიც ისხამენ ფრთებს".

  ადამიანები ვერ ხვდებიან თუ რა დიდი დანიშნულება აქვთ მათ ამ ცხოვრებაში და რომ მათ სიცოცხლეზე მარტო ,,მათი სიცოცხლე" არ არის დამოკიდებული.  ხშირად გვესმის ამგვარი ფრაზები: ნეტავ,რატომ გავჩნდი, რატომ ვცოცხლობ, რატომ ვამძიმებ ამ დედამიწას და . ხშირად ვინც ამგვარად აზროვნებს,თვითმკვლელობითაც კი ასრულებს თავის ცხოვრებას, გამოგიტყდებით, მეც მიფიქრია, ხმამაღლადაც კი მითქვია, დამიწერია, მაგრამ  . . .
  როგორია ცხოვრება ჩვენთან ერთად და რა იქნებოდა იგი ჩვენს გარეშე? ,,ეს მშვენიერი ცხოვრება" წარმოგვიდგენს ერთი ჩვეულებრივი ადამიანის არაჩვეულებრივ ცხოვრებას და მისი სიცოცხლის გავლენას საზოგადოებაზე. ფილმი გვახსენებს,რომ თითოეული  ადამიანი განსაკუთრებულ როლს თამაშობს სამყაროს ისტორიაში და რომ ყოველთვის არსებობს მიზეზი იმისა,რომ ბედნიერად იგრძნო თავი და თქვა, თუ რა  მშვენიერია ეს ცხოვრება! ფილმი გვეუბნება, რომ სიმდიდრე იმით კი არ განისაზღვრება, თუ რას ვფლობთ, არამედ იმით,თუ რისი გაცემა შეგვიძლია და რომ   ყოველი ადამიანი მდიდარია, ვისაც მეგობრები ჰყავს. არ ვიცი, ალბათ შემიძლია ვთქვა, რომ მეც მყავს ბევრი მეგობარი.. 
ფილმის მიმოხილვას გთავაზობთ, მაგრამ ამით არ დაკმაყოფილდეთ, ნახეთ =)
ჯორჯ ბეილი, პატარა სადაზღვეო კომპანიის მფლობელი გამოგონილ ამერიკულ ქალაქში ბედფორდ ფოლსი, პატიოსანი, თაბანგრძნობი, მოსიყვარულე ქმარი და მამა, დეპრესიაშია უსიამოვნებების გამო და თვითმკვლელობაზე ფიქრობს. აშკარაა, რომ ადამიანს, რომელიც უარს ამბობს ღმერთის ყველაზე დიდ მადლზე – სიცოცხლეზე – ესაჭიროება მფარველი–ანგელოზის დახმარებაში. და ზეცა მას გადასარჩენად კლარენსს გამოუშვებს, იმ მომენტისთვის ერთადერთ თავისუფალ მეორე ხარისხის ანგელოზს, სასიამოვნო, კეთილს, მაგრამ გამოუცდელს, რომელმაც ჯერ კიდევ ფრთებიც კი არ დაიმსახურა. თუ ის თავის სამსახურს კარგად გააკეთებს და შეძლებს ჯორჯის გადარწმუნებას უდიდესი ცოდვისგან, ის ფრთებს მიიღებს. დრო კი მას თითქმის არ დარჩა... კლარენსი ერთადერთ სწორ გადაწყვეტილებას იპოვის – ის ჯორჯს აჩვენებს სამყაროს, რომელშიც ის არსებობს.  

ნახეთ ფილმი, ეს დრო უქმად არ დაგეკარგებათ ნამდვილად.. 

იგ
ივნისი, 2011 

No comments:

Post a Comment